Petra Kooistra uit Venhuizen begon 2024 met het doel om van het Hoornse inloophuis Pisa naar de Italiaanse stad Pisa te fietsen. Die reis moest ze echter na een paar dagen al afbreken, vanwege een val en beenbreuk. Ondanks de ups en downs in haar herstel, maakt ze al voorzichtig plannen om de reis in 2025 opnieuw te maken. “Het voelt heel erg onaf.”

“Sinds het laatste bericht (dat eind juli gepubliceerd werd, red.) gaat het een stuk beter”, begint Petra. “Ik kan weer lopen en fietsen, en heb zelfs een paar keer kleine afstanden gereden op m’n racefiets. Maar ik merk dat ik nog erg voorzichtig ben.”

Terug naar afgelopen zomer. Petra werkt als coördinator bij het inloophuis Pisa in Hoorn en besluit om in 18 dagen vanuit het inloophuis naar de Italiaanse stad te fietsen. Dit doet ze als afsluiting van een turbulente periode, want tien jaar geleden wordt er een kwaadaardige tumor verwijderd uit haar rechter bovenbeen. De tocht van 1.800 kilometer maakt ze bovendien alleen, omdat haar gezin niet mee wil fietsen.

Verslaggever Sander Huisman spreekt met Petra voor haar vertrek. Bekijk hieronder naar de reportage (tekst gaat verder onder de video):

Als Petra door Frankrijk reist, gaat het mis. Onderweg met de fiets aan haar hand, komt ze ongelukkig ten val en breekt haar rechter bovenbeen. Mede dankzij Nederlanders uit de buurt wordt ze naar het ziekenhuis gebracht en geopereerd. De reis moet ze echter staken: voor het herstel geldt een periode van zes tot twaalf maanden.

Stijgende lijn in herstel, ondanks ‘ups en downs’

“Mijn gevoel is dat het heel erg op en neer gaat”, vertelt Petra over de herstelperiode. “Ik ben nu vijf maanden onderweg. In het ziekenhuis vertelden ze dat herstel langer kan duren, omdat mijn been bestraald is geweest. Maar over het algemeen merk ik een stijgende lijn.”

Met hulp van krukken en een rollator is Petra steeds mobieler geworden. En ze rijdt een tijdje met een scootmobiel. “Ik wilde vrijheid hebben om zelf ergens te komen. Zo kon ik bijvoorbeeld naar het zwembad, om twee keer per week baantjes te trekken”, vertelt ze. “Ook heb ik wekelijks fysiotherapie om mijn beenspieren aan te sterken.”

In nieuwe jaar opnieuw fietsen naar Pisa?

Door deze ‘stilstand’ heeft Petra meer tijd om na te denken en besluit ze te stoppen als coördinator bij Pisa. “In de toekomst hoop ik op een andere manier betrokken te blijven. Misschien als vrijwilliger, want die zijn nog steeds erg nodig.”

Maar ook leeft het gevoel om de reis opnieuw te maken. “Ik voelde me zo sterk. En dan breek ik dat been… Daar wil ik me niet door laten weerhouden”, vertelt Petra. “Ik laat mezelf niet klein krijgen! En ik wil het ook doen voor inloophuis Pisa. Het voelt nu erg onaf.”

Petra vertelt dat dit met haar gezin besproken is. “We hadden hier natuurlijk geen rekening mee gehouden. Vorig jaar dacht ik dat dit de laatste kans was om geld voor het inloophuis op te halen. Als ik straks 80 ben, wil ik geen spijt hebben dat ik het niet gedaan heb. Ik geloof er wel in dat het volgend jaar lukt om fit genoeg te zijn.”